نظر به اهمیت ارزیابی ایمنی تراژن برای استفاده در برنامه‌های مهندسی ژنتیک و تولید محصول تراریخته، یک مطالعه کتابخانه‌ای و بیوانفورماتیک برای ارزیابی ایمنی ژن cryIAc و پروتئین CryIAc برای انسان، دام و محیط زیست انجام شد. در این بررسی ابتدا ضمن تشریح مکانیسم مولکولی عملکرد این ژن در اتصال به گیرنده‌های خاص خود در روده میانی لارو حشرات هدف، اختصاصی بودن این گیرنده‌ها و عدم وجود آن در سایر موجودات نشان داده شد. جنبه بعدی ایمنی، بررسی هضم کامل در شرایط شبیه‌سازی‌شده شیره‌های معده‌ای و روده‌ای است. مطالعات مختلفی که تاکنون انجام شده‌اند، حاکی از هضم‌پذیری کامل این ژن و پروتئین در دستگاه گوارش پستانداران و به ویژه انسان است. نشان داده شده است که افزوده شدن پروتئین خالص به جیره غذایی جانواران آزمایشگاهی باعث بروز هیچ مشکلی نشده است و افزودن آن به صورت غذای کامل نیز در جانوران آزمایشگاهی و دام‌ها هیچگونه مشکل و یا تغییری نسبت به جیره‌های بدون آن پروتئین نداشته است. سپس احتمال سمیت‌زایی پروتئین CryIAc مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که این پروتئین هیچ تشابهی با پروتئین‌های سمّی شناخته‌شده ندارد و لذا احتمال وجود سمّیّت در آن منتفی است. آلرژی‌زایی این پروتئین نیز با ابزارهای بیوانفورماتیکی مورد بررسی قرار گرفت و هیچ‌گونه حساسیت‌زایی در آن مشاهده نشد. در نهایت جنبه‌های زیست محیطی پروتئین CryIAc از نظر بقا و پایداری در محیط چه به صورت خالص و چه به صورت بقایای گیاهی مد نظر قرار گرفت. نتایج حاکی از تجزیه سریع این پروتئین در خاک و ایمنی کامل آن برای محیط زیست است. از این رو، ایمنی کامل این پروتئین برای انسان، دام و محیط زیست به اثبات می‌رسد.